Ciemna strona ambicji – tragikomiczna historia japiszona z Lemingradu
Ostatnio dużo naprodukowałam się w tematyce religijnej. Pisałam o wychowawczych treściach, zawartych w twórczości Rowling, pisałam o krótkiej karierze polskich gier ewangelizacyjnych, postrzeganych jako niedochodowe paździerze…. I mi się znudziło. Dziś zrobię odmianę i skupię się na przedstawianiu historii. Odrobinę nawiążę do literatury, być może jakiś filmik podrzucę – jednak nie w duchu kwestionowania sensu istnienia kiczu. Chcę opowiedzieć o wartościach, niekoniecznie powiązanych z religią czy sztuką. Takich bardziej uniwersalnych. Przywołajcie stereotyp warszawiaka. Albo zapytajcie znajomych o skojarzenia. Oczyma wyobraźni ujrzycie przedstawiciela wielkomiejskiej społeczności, zadbanego, dobrze ubranego, świetnie wykształconego, któremu wysoki komfort życia odebrał poczucie przyzwoitości. Stereotypowy warszawiak nie lubi „obcych”, jest arogancki i przepracowany. Trochę tak, jak bohater Pokolenia Ikea . Literacki obraz korposzczura Książka Piotra C. to wytwór dziwny i – w m