Wiedźma z Katedry

Warszawa – z czym nam się kojarzy? Luksus dla wybranych? Cywilizacja, nowoczesność? Oficjalnie mieszka tu 1,7 miliona ludzi, średnia zarobków najwyższa w Polsce, Metro Warszawskie, liczące aż DWIE nitki, blisko 80 muzeów, około 30 teatrów i tyle samo kin. Jeżeli którakolwiek lokalizacja nad Wisłą stanowi synonim wysokiego poziomu życia albo łączności z wielką Europą – listę zawsze otwiera stolica. Siedząc w kawiarni na Krakowskim Przedmieściu albo przemierzając Galerię Północną (której Tarchomin latami wyczekiwał jak zbawienia) łatwo zapomnieć, że nawet w takiej metropolii można znaleźć miejsca odcięte od świata, wyizolowane, gdzie wróble zawracają, a psie szczekanie to dźwięk tak egzotyczny, jak – nie przymierzając – wycie małpy. Uwierzcie mi, nie ma w tym ani grama przesady; bez własnego samochodu dotrzeć ciężko, wydostać się jeszcze trudniej, a na wsparcie lokalnej społeczności nie zawsze można liczyć. Nie zawsze takowa istnieje. Styczeń upłynął mi głównie pod hasłem

Zawsze zastanawiało mnie, co to za pomysł, żeby radować się kupnem nowego kalendarza. Co to za okazja, żeby upijać się do nieprzytomności i profanować odwieczną dietę? Fakt, zimą trzeba nam więcej kalorii – ale przecież powinniśmy byli zacząć dwa miesiące wcześniej. Wzorem niedźwiedzi najeść się i zapaść w sen zimowy. Z pomocą przyszły – a jakże! – zasoby internetu. Na stronie metropolii bydgoskiej czytam:  Pierwszy raz noc sylwestrowa była obchodzona w 999 roku. Ludzie obawiali się końca świata związanego z wejściem w nowe millenium. Kiedy wybiła północ i nie doczekano zapowiadanej apokalipsy, zaczęto świętować. Ludzie wyszli na ulice, śpiewali, tańczyli. 1 stycznia 1000 roku papież Sylwester II dał wiernym błogosławieństwo „urbi et orbi” („miastu i światu”), co stało się tradycją i funkcjonuje do dzisiaj. Końców świata spodziewaliśmy się jeszcze kilku – najsłynniejszego w grudniu 2012 roku. Jak widać, nie doszedł do skutku. Finansowy sukces osiągnął natomiast kata